ทำไมเวลาเราวิ่งหรือออกกำลังกายจึงรู้สึกคันยิบๆที่ผิวหนัง

   คือเมื่อวาน อิชั้นฟิต ไปวิ่งมา วิ่งไปได้สักพักคันพุงคันหลังและหน้าขา รู้สึกสงสัยมาก จึงไปสืบไปค้นมา ฮ่าๆๆๆ เลยก็อบเก็บไว้อ่านเป็นสมบัติส่วนตัวสะเลย โย่วว

สาเหตุของอาการคันยิบๆ บริเวณผิวหนัง ตอนออกกำลังกาย  ขอบคุณฮงจงฮยอนนะคะที่มาเป็นนายแบบให้ จุ้ฟฟ หลังจากที่หาข้อมูลมาพอสมควร กับปัญหาที่หลายคนมีอาการคันยิบๆ ตามส่วนต่างๆ ของร่างกาย มักจะเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ออกกำลังกาย เลยอยากจะอธิบายถึงสาเหตุที่แท้จริงและสรุปคร่าวๆ ว่าอาการนี้เกิดจาก “กรดแลกติก” ที่กล้ามเนื้อสร้างขึ้นมาค่ะ กรดแลกติกเกิดจากเซลล์กล้ามเนื้อเผาผลาญกลูโคสเป็นพลังงานโดยไม่ใช้ออกซิเจน เนื่องจากในการออกกำลังกายมีการใช้แรงอย่างกระทันหัน ต้องใช้พลังงานมาก การเผาผลาญโดยใช้ออกซิเจนแบบปกติให้พลังงานไม่เพียงพอ กรดแลกติกที่สะสมทำให้กล้ามเนื้อเมื่อยล้า แต่กรดแลกติกจะค่อยๆ สลายไปเมื่อหยุดใช้กล้ามเนื้อและได้รับออกซิเจนเพียงพอ และในคนที่ไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย เซลล์กล้ามเนื้อจะค่อนข้างไวต่อกรดแลกติกมากกว่าคนที่ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ ไม่เพียงแต่กรดแลกติกจึงทำให้ระคายเคืองเกิดเป็นความรู้สึกคันยิบๆ จากข้างใน นอกจากนี้เซลล์กล้ามเนื้อคนที่ไม่ค่อยได้ออกกำลังกายยังกำจัดกรดแลกติกได้ช้ากว่า จึงทำให้เมื่อนานๆ ทีออกกำลังกายร่างกายจึงปวดเมื่อยไปหลายวัน       เพราะในขณะที่เราออกกำลังกาย อย่าง วิ่ง ปั่นจักรยาน หรือว่ายน้ำ จะถือว่าเป็นการใช้พลังงานแบบแอโรบิคเป็นส่วนใหญ่จะมีการใช้ออกซิเจนในการเผาผลาญพลังงาน รวมถึงไปเผาผลาญของเสียอย่างกรดแลคติก เผากันไปเรื่อยๆ จนได้ คาร์บอนไดออกไซด์และน้ำ คาร์บอนไดออกไซด์จะถูกขับออกทางลมหายใจ ส่วนน้ำเก็บไว้ใช้ต่อไป ตอนนี้กรดแลคติคยังไม่แผลงฤทธิ์ เพราะมีพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วย นั่นคือออกซิเจน แต่ยามใดที่คนดีท้อแท้ คนชั่วย่อมมาครองเมือง เมื่อเราออกกำลังกายไปเรื่อยๆ หนักขึ้น หนักขึ้น นานเข้า นานเข้า ออกซิเจนพระเอกของเราไม่เพียงพอ การเผาผลาญพลังงานจะกลายเป็นแบบ  Anaerobic  คือ ไม่ใช่ออกซิเจน เซลล์กล้ามเนื้อจะรับพลังงานมาจากไกลโครเจน แทนที่จะเป็นกลูโคสในเลือด เรียกว่า กระบวนการ Glycolysis ซึ่งเป็นกระบวนการที่ไกลโครเจนมีการสลายตัวเป็นชั้นๆ จาก ไกลโครเจนจะกลายเป็น น้ำตาลกลูโคสและฟรุตโตส จนได้เป็นกรด ไพรูวิก 2 โมเลกุลในที่สุด และเมื่อเราออกกำลังกายไปเรื่อยๆ กรดไพรูวิกก็จะกลายเป็นกรดแลคติก นั่นเอง เมื่อออกกำลังกายหนักขึ้น กรดแลคติกก็เพิ่มขึ้น จนกระทั่งเราจะรู้สึกปวดบริเวณกล้ามเนื้อ มันเป็นสัญญาณจากร่างกายเราบอกว่าพอได้แล้ว ไปพักผ่อนหน่อยเถอะ พอถึงตอนนี้ ทางออกเดียวที่ควรทำ คือ หยุดออกกำลังเสีย แต่หากไม่ยอมหยุด อาจจะเข้าสู่ภาวะที่เรียกว่า การชนกำแพง ซึ่งเป็นอาการที่วิ่งไม่ออก หมดเรี่ยวแรง ถ้าให้เตะปี๊ปตอนนั้น คงไม่ดัง เหตุที่เกิดเพราะวิ่งจนกล้ามเนื้อใช้ไกลโครเจนหมดไป จนไปเผาผลาญกล้ามเนื้อเอง ถึงตรงนี้ต้องพักยาวแน่ ที่นี้เราก็สามารถชะลอฤทธิ์ของกรดแลคติคได้ โดยการฝึกสม่ำเสมอ ทำให้ร่างกายสะสมไกลโครเจนมากขึ้น จะสังเกตว่า พวกที่วิ่งสม่ำเสมอจะเมื่อยช้ากว่าพวกที่พึ่งออกกำลังกายเห็นๆ สืบเนื่องจากการสะสมไกลโครเจนนี้เอง นอกจากนี้ การ cool down ก่อนจะที่จะหยุดการออกกำลังกายนั้นเป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการลดผลกระทบจากกรดแลกติก ไม่ใช่ หยุดออกกำลังกายทันที ให้ค่อยๆ หยุด เช่น จากวิ่ง ก็เปลี่ยนเป็นเดินสักรอบ 2 รอบก่อน แล้วค่อยหยุดออกกำลังกาย อย่างนี้เป็นต้น คงจะพอกระจ่างกันพอสมควรนะคะ ว่าอาการคันยิบๆ จากผิวหนังนั้น ไม่ได้เกิดจากการที่ไขมันแตกตัวแต่อย่างไรเลยค่ะ แต่อาการคันยิบๆ ในบางราย อาจเกิดจากอาการแพ้เหงื่ออยู่แล้วเป็นทุน ทำให้เกิดผดผื่นคันร่วมด้วย ก็ต้องลองสังเกตตัวเองดูนิดนึงนะคะ ว่าสาเหตุที่แท้จริงแล้ว อาการคันยิบๆ ตอนออกกำลังกายนั้น เกิดขึ้นจากอะไรกันแน่ ขอบคุณที่มา : คุณ Entitas จาก www.pantip.com www.baanjomyut.com